Γεννημένος στην καρδιά της Βοημίας και στην πρωτεύουσά της, την Πράγα, ο Τόμας Ροζίτσκι δεν θα μπορούσε να μην έχει σχέση με τα… κρύσταλλα! Ως Τσέχος, δεν θα μπορούσε να μην έχει σχέση και με τις ορχήστρες, τους μαέστρους και τις συμφωνίες, όπως ο πιο διάσημος συμπατριώτης του, ο συνθέτης Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ. Ο Ροζίτσκι τα συνδύασε στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, όπου έκανε τεράστια καριέρα και από τα οποία αποχώρησε χθες σε ηλικία 37 ετών. Μαζί με τα παπούτσια του, ο Τσέχος κρέμασε και τον… μαγικό αυλό του, με τον οποίο μάγευε συμπαίκτες, αντιπάλους, οπαδούς, αλλά κυρίως την μπάλα. Το προσωνύμιό του «Μικρός Μότσαρτ» είναι ενδεικτικό του ταλέντου του και αντικατοπτρίζει το στυλ του παιχνιδιού του μικρόσωμου Τσέχου. Ένας μαέστρος που έπαιρνε την μπαγκέτα του στο κέντρο του γηπέδου, καθοδηγούσε τους συμπαίκτες του και καθήλωνε τους αντιπάλους του.
Οι πρώτες «συμφωνίες»
και η μεταγραφή ρεκόρ
Σε ηλικία 18 ετών, ο Ροζίτσκι κάνει το ντεμπούτο του στη Σπάρτα Πράγας και οι πρώτες νότες σκαλίζονται στα γήπεδα με ασίστ, ντρίμπλες και εμπνεύσεις. Η πρώτη «συμφωνία» του στην Πράγα ολοκληρώνεται μετά από τρία χρόνια, αφού η Τσεχία είναι πολύ μικρή για να τον κρατήσει στο ποδόσφαιρό της. Όπως και ο Μότσαρτ, έτσι και ο μικρός μαέστρος του ποδοσφαίρου, πηγαίνει στη Γερμανία για ακόμα μεγαλύτερα πράγματα. Το 2001 η Μπορούσια Ντόρτμουντ σπεύδει να τον αποκτήσει έναντι 25εκ. γερμανικών μάρκων, ποσό ρεκόρ τότε για όλη την Μπουντεσλίγκα. Στα πέντε χρόνια που διευθύνει την ορχήστρα των Βεστφαλών κατακτάει ένα πρωτάθλημα Γερμανίας και φτάνει μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Ουέφα. Ο μαγικός αυλός του γίνεται διάσημος στην Ευρώπη και μαγεύει τον Αρσέν Βενγκέρ που είχε πάντα αδυναμία στους παίκες – καλλιτέχνες. Και ο Ροζίτσκι ήταν ένας από αυτούς. Ο μικρόσωμος Τσέχος φτάνει στο Λονδίνο το καλοκαίρι του 2006 και ξεκινάει την περιπέτειά του στα γήπεδα της Αγγλίας. Μία περιπέτεια που σημαδεύτηκε από πολλούς και σοβαρούς τραυματισμούς, αλλά στα διαστήματα που έπαιζε, καθήλωνε τους πάντες. Το κρυστάλλινο ταλέντο του κάνει θραύση όταν είναι υγιής, είναι λαμπερό, εκτυφλωτικό, διάφανο και εντυπωσιακό, αλλά μετά από κάποια χρόνια γίνεται ουσιαστικά γκεστ σταρ. Τα διαστήματα που είναι εκτός δράσης είναι πολύ μεγαλύτερα από αυτά που αγωνίζεται, στερώντας από τον Βενγκέρ μία σπουδαία επιλογή. Παρόλα αυτά, μένει στην Άρσεναλ δέκα χρόνια και φεύγει από εκεί (το καλοκαίρι του 2016) με δόξες και τιμές. Επιστρέφει στην πατρίδα του και εκεί που άρχισαν όλα, στη Σπάρτα Πράγας, όπου πάλι όμς έχει πολύ λίγες συμμετοχές.
Η ποδοσφαιρική συμφωνία του «Μικρού Μότσαρτ» ολοκληρώθηκε επίσημα χθες. Μία συμφωνία με πολλά απολαυστικά… φάλτσα, κυρίως με το εξωτερικό μέρος του ποδιού του. Πριν από λίγες ημέρες, ο (συμπαίκτης του στην Άρσεναλ) Εμάνουελ Αντεμπαγιόρ δήλωνε με την άγνοια τακτ που τον χαρακτηρίζει (ή άγνοια γενικότερα) ότι «λέγαμε καλημέρα στον Ροζίτσκι και τραυματιζόταν για 2,5 μήνες». Συνήθως, όμως, το φημισμένο κρύσταλλο Βοημίας είναι εύθραυστο…
Για το τέλος, θα κρατήσουμε μία άλλη δήλωση, ενός σούπερ σταρ που δεν πρόλαβε να παίξει μαζί του, αυτή του Μάρκο Ρόις: «το είδωλό μου ήταν πάντα ο Τόμας Ροζίτσκι». Η ποδοσφαιρκή συμφωνία για έναν από τους ταλαντούχους και πιο άτυχους παίκτες της γενιάς του ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο του 2017. Στην περιοχή των φημισμένων κρυστάλλων και του μεγάλου Μότσαρτ, ο Ροζίτσκι κρέμασε παπούτσια, μπαγκέτα και μαγικό αυλό. Άφησε όμως πίσω του μερικές πολύ όμορφες ποδοσφαιρικές συμφωνίες που θα τις θαυμάζονται για πάντα…
https://www.youtube.com/watch?v=a6SFMwU1PWw
Η Άρσεναλ τον αποχαιρέτησε όπως του άξιζε…
Τα λαμπερά χρόνια στην Μπουντεσλίγκα