Ρούντι Ασάουερ δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ (Pic)

Ο "βασιλιάς" του Γκελζενκίρχεν που επανέφερε την Σάλκε στην "ελίτ", έφυγε σε ηλικία 74 ετών

Απότομα σταμάτησαν οι πανηγυρισμοί της πρόκρισης στην φάση των «8» του Γερμανικού Κυπέλλου για την Σάλκε (4-1 Φορτούνα), καθώς οι «βασιλικοί μπλε» ειδοποιήθηκαν μέσω του φωτεινού πίνακα της οροφής του “Veltins Αρένα” πως ο επί σειρά ετών Γενικός Διευθυντής του συλλόγου, Ρούντι Ασάουερ άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 74 ετών. Ο γεννημένος στο Σαάρλαντ της Γερμανίας άλλοτε «αστέρας» του ποδοσφαίρου, ξεκίνησε τα ποδοσφαιρικά του βήματα από την Ντόρτμουντ, την φανέλα της οποίας τίμησε για έξι σεζόν (1964-1970), σημειώνοντας παράλληλα οκτώ γκολ σε 121 συμμετοχές. Από την ομάδα των «μελισσών», μετακόμισε στην Βέρντερ με την οποία αγωνίστηκε για επίσης έξι σεζόν (1970-1976), πραγματοποιώντας 186 εμφανίσεις, ενώ σκόραρε και 4 γκολ, αποχωρώντας από την ενεργό δράση το καλοκαίρι του 1976. Ωστόσο, δεν θα μείνει εκτός ποδοσφαίρου για πολύ καιρό και θα αποδεχθεί την πρόταση του συλλόγου της Βρέμης, να αναλάβει την διεύθυνση του ποδοσφαιρικού τμήματος από την σεζόν 1980-1981. Στο τέλος του 1981 θα αποδεχθεί την πρόταση της Σάλκε προκειμένου να μετακομίσει στους «βασιλικούς μπλε» στους οποίους θα μείνει έως το 1986 στο πόστο του εκτελεστικού διευθυντή (ενώ για δύο φορές θα καθίσει και ως προσωρινός τεχνικός στον πάγκο της ομάδας). Στο τέλος του 1986 οι «δρόμοι» του Ασάουερ με την Σάλκε θα χωρίσουν καθώς ο σύλλογος υποβιβάζεται στις μικρότερες κατηγορίες, για να ξανά σμίξουν μετά από επτά ολόκληρα χρόνια. Οι «βασιλικοί μπλε» βρίσκονται σε μεταβατική περίοδο, προσπαθώντας να ξεπεράσουν τα τρομερά οικονομικά προβλήματα που τους οδήγησαν κοντά στην διάλυση τους. Το 1991 και ενώ εξασφαλίζουν την επιστροφή στα μεγάλα «σαλόνια» της Μπουντεσλίγκα η τότε διοίκηση με προεδρεύων τον Γκούντερ Είχμπεργκ, θα ζητήσει την βοήθεια του έμπειρου Γερμανού. Αυτός, θα δεχθεί αμέσως να επιστρέψει στην ομάδα του Γκελζενκίρχεν και στην πορεία όχι μόνο θα δικαιώσει όσους τον πίστεψαν, αλλά και θα γίνει και ο «αρχιτέκτονας» της σύγχρονης ιστορίας της Σάλκε.

Η αρχή θα γίνει το 1997 όταν οι «βασιλικοί μπλε» σε κόντρα όλων των προγνωστικών, θα φτάσουν στην κατάκτηση του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ η οποία και αποτελεί την μεγαλύτερη επιτυχία στην ιστορία του συλλόγου με τεχνικό τους, τον Χουμπ Στέφενς. Σε διπλούς τελικούς και αφού έχει ηττηθεί στο Μιλάνο με 1-0 από την Ίντερ η Σάλκε θα επικρατήσει με το ίδιο σκορ των «νερατζούρι» στον επαναληπτικό του Γκελζενκίρχεν, οδηγώντας την αναμέτρηση στην διαδικασία, των πέναλτι. Εκεί, θα επικρατήσει με 4-1, κατακτώντας το τρόπαιο με το όνομα του Ασάουερ να γίνεται σύνθημα στα χείλη των οπαδών. Το 2001 θα κερδίσει με 2-1 την Ουνιόν Βερολίνου στον τελικό του Κυπέλλου Γερμανίας, κατακτώντας για πρώτη φορά μετά το 1972 και πάλι τρόπαιο στις εντός συνόρων διοργανώσεις.

Την αμέσως επόμενη χρονιά (2002), θα διατηρήσει το τρόπαιο στα ηνία της, καθώς θα επικρατήσει στον τελικό της διοργάνωσης με 4-2 της Λεβερκούζεν. Έχει προηγηθεί στο τέλος την προηγούμενης σεζόν η αποτυχία του να πρωταθλήματος, καθώς η Σάλκε χάνει στις λεπτομέρειες την πρωτιά από την Μπάγερν. Παράλληλα, θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί το γεγονός πως τα οικονομικά του συλλόγου του Γκελζενκίρχεν έχουν μπει σε μια σειρά και θα οραματιστεί το νέο στάδιο που θα φιλοξενήσει την Σάλκε, το οποίο και θα ανοίξει τις πύλες του προκειμένου να φιλοξενήσει τους «βασιλικούς μπλε» στις 13 Αυγούστου 2001 με την επωνυμία «Veltins Αρένα», το οποίο μάλιστα θα αποτελέσει και ένα από τα κορυφαία και πιο σύγχρονα στάδια του κόσμου.

Ωστόσο, όλα αυτά θα μείνουν στο παρελθόν, καθώς το 2006 θα αποχωρήσει κακήν κακώς από τον σύλλογο, διότι τα οικονομικά του συλλόγου πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο, ενώ τρία χρόνια αργότερα, το 2009, θα παρουσιάσει σημάδια άνοιας, τα οποία και θα του δημιουργήσουν επιπλέον προβλήματα υγείας. Το όνομα ωστόσο του Ρούντι Ασάουερ θα παραμείνει στο «πάνθεον» των φίλων της Σάλκε όπως και της ιστορίας του συλλόγου, ενώ σε ντοκιμαντέρ που θα παρουσιάσει το 2012 ο γερμανικός σταθμός ZDF για την ζωή του 74χρονου Ρούντι, θα τοποθετηθεί ο τίτλος «Ρούντι Ασάουερ: Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ».

Παρασκήνια

Θέματα