Η κινηματογραφική ζωή του Μανέ σε ντοκιμαντέρ

Ο Σαντιό Μανέ είχε έντονη φιλανθρωπική δράση πριν από την παγκόσμια υγειονομική κρίση με την πανδημία του νέου κορονοϊού. Ο Σενεγαλέζος στράικερ της Λίβερπουλ έχει αναλάβει εξ ολοκλήρου την οικοδόμηση ενός νοσοκομείου στη γενέτειρά του, ενώ είναι σε λειτουργία πλέον και το σχολείο που έχει χτιστεί επίσης με δική του χρηματοδότηση. “Τι να τα κάνω δέκα υπερπολυτελή αυτοκίνητα, είκοσι διαμαντένια ρολόγια και δύο αεροπλάνα; Ήμουν πεινασμένος και έπρεπε να δουλέψω στα χωράφια, έπαιξα μπάλα ξυπόλυτος, πέρασα πολλές δυσκολίες και με τα χρήματα που βγάζω τώρα, μπορώ να βοηθάω ανθρώπους που έχουν ακόμα και τώρα τα ίδια προβλήματα”, είχε πει πριν από λίγους μήνες ο Μανέ και τα επανέλαβε πάνω – κάτω στην τελετή απονομής του βραβείου “Καλύτερος Αφρικανός ποδοσφαιριστής”. Η κινηματογραφική ζωή του Σαντιό Μανέ έγινε ντοκιμαντέρ για το Rakuten Tv.

Η Οδύσσεια στα γήπεδα

Η πορεία του Μανέ προς την κορυφή, μοιάζει με μία σύγχρονη Οδύσσεια, όπου οι θάλασσες μετατρέπονται σε ποδοσφαιρικά γήπεδα. Τα πρώτα (μυστικά από την οικογένεια) δοκιμαστικά με τα τρύπια παπούτσια, το (επίσης μυστικό από τη μητέρα που ακόμα και τώρα δεν παρακολουθεί τα παιχνίδια του, διότι φοβάται μήπως τον δει να δέχεται… κλωτσιά) ταξίδι στην Γαλλία για την Μετς. Η μεταγραφή στην Σάλτσμπουργκ με το πρωτόγνωρο για αυτόν κρύο και μετά η Σαουθάμπτον, όπου πραγματοποίησε ένα παιδικό όνειρο και έναν εφηβικό στόχο. “Το ποδόσφαιρο είναι η ζωή μου”, λέει ο Μανέ στο ντοκιμαντέρ και συνεχίζει: “από πολύ μικρός δεν ήξερα να κάνω κάτι άλλο. Ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής. Προσπάθησα πολύ, έκανα πολλές θυσίες, αλλά δεν μετανιώνω για τίποτα. Θα έκανα τις ίδιες θυσίες και τώρα”. Μετά από την Σαουθάμπτον, ακολούθησε το μεγάλο βήμα. Η Λίβερπουλ. Εκεί συναντήθηκε με τον Γιούργκεν Κλοπ, ο οποίος είχε αποκαλύψει ότι η Ντόρτμουντ τον παρακολουθούσε, αλλά τελικά δεν αποφάσισε να προχωρήσει στην απόκτησή του. “¨Ο Κλοπ με απέρριψε και είπε πως έμοιαζα περισσότερο με ράπερ”, σχολιάζει γελώντας ο Μανέ και συνεχίζει: “πίστευα πως έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα στα γήπεδα. Τι να πω; Έτσι είναι η ζωή. Δεν ξέρεις ποτέ πώς θα τα πας με τους άλλους ανθρώπους. Ναι, πιστεύω ότι έκανε λάθος που με προσπέρασε τότε. Ήταν όμως, μια εμπειρία και για εμένα. Αποφάσισα να κάνω περισσότερα πράγματα, έως ότου ξανασυναντηθούμε”. Υπό τις οδηγίες του Κλοπ, ο Μανέ έγινε ένας από τους κορυφαίους επιθετικούς στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Η πολύ καλή σχέση τους, είναι διάχυτη σε κάθε πλάνο και σε κάθε βλέμμα τους… “Πέρασε πολλά για να φτάσει εδώ που είναι τώρα. Αυτό είναι πολύ ιδιαίτερο”, λέει με τη σειρά του ο Κλοπ.

Η χαρά της προσφοράς

εις το όνομα του πατρός

“Έχασα τον πατέρα μου σε πολύ μικρή ηλικία. Δεν υπήρχε νοσοκομείο κοντά μας, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα, δεν κάνω το νοσοκομείο για αυτό το λόγο. Ο πατέρας μου μου έλεγε πάντα ότι είναι περήφανος για μένα. Τώρα θα είναι περισσότερο περήφανος. Ήθελα να κάνω ένα νοσοκομείο για να δώσω ελπίδα στον κόσμο”, λέει στο ντοκιμαντέρ ο Σαντιό Μανέ αναφερόμενος στο νοσοκομείο που χτίζεται στην περιοχή που γεννήθηκε. Η ανέγερση του νοσοκομείου γίνεται με χρηματοδότηση αποκλειστικά από τον Μανέ και αναμένεται να λειτουργήσει σε μερικούς μήνες. Σε πλήρη λειτουργία όμως είναι το σχολείο που χτίστηκε επίσης με δικά του χρήματα, ενώ ανέλαβε και τα έξοδα του εξοπλισμού του. “Όταν πηγαίνω εκεί, τα παιδιά μου λένε ότι θέλουν να γίνουν σαν εμένα. Εγώ τους λέω όμως ότι το σχολείο και η μόρφωση πρέπει να είναι πάνω από όλα. Κανείς δεν προτιμάει το σχολείο και το διάβασμα από το παιχνίδι και την μπάλα, αλλά μένει πάνω από όλα. Όπως και η υγεία. Εάν είχαμε σχολείο, ίσως διάβαζα περισσότερο και έπαιζα λιγότερο μπάλα”.

Ο Μανέ χρηματοδότησε εξ ολοκλήρου την ανέγερση και τη λειτουργία σχολείου στην γενέτειρά του, το πολύ φτωχό Μπαμπαλί, όπου το 70% του κόσμου ζει κάτω από το όριο της φτώχειας της χώρας

Εκτός από το σχολείο και το νοσοκομείο, ο Μανέ στέλνει στο χωριό του τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης σε μηνιαία βάση, ενώ πηγαίνει εκεί τουλάχιστον 2-3 φορές το χρόνο. Όταν άλλοι σταρ κάνουν υπερπολυτελείς διακοπές σε τουριστικά θέρετρα ανά τον κόσμο, ο Μανέ επισκέπτεται το χωριό του και προσπαθεί να βοηθήσει όπως μπορεί αυτούς που το έχουν ανάγκη. Η ποδοσφαιρική Οδύσσειά του τον οδήγησε στην Λίβερπουλ, στην συλλογική κορυφή της Ευρώπης και στην ατομική της Αφρικής. Σε όλη την Οδύσσεια του Ομήρου, είναι πολύ έντονη η παρουσία του πατέρα και μάλιστα από δύο πλευρές. Ο Οδυσσέας ως γιος που σκέφτεται τον πατέρα του Λαέρτη, αλλά και ως πατέρας που αδημονεί να συναντήσει τον γιό του. Στην ποδοσφαιρική του Οδύσσεια ο Μανέ, σκεφτόταν πάντα τον πατέρα του. “Ο θάνατος του πατέρα μου είχε μεγάλη επίδραση πάνω μου. Έπρεπε από πολύ μικρός να βοηθήσω την οικογένειά μου”. Στη συνέχεια βρήκε μία πατρική φιγούρα στο πρόσωπο του Γιούργκεν Κλοπ, δίπλα στον οποίο εξελίχθηκε τόσο ως παίκτης, όσο και ως επαγγελματίας, αλλά και ως άνθρωπος.