Ο Βασιλιάς (Αρθούρος) της σκόνης

Βίωσε από μικρή ηλικία την φτώχεια και την ανέχεια. Έδωσε υπόσχεση στην μητέρα του (που απόντος του αλκοολικού πατέρα δούλευε πάντα και παντού να τον μεγαλώσει) να την κάνει βασίλισσα και τα κατάφερε. Κατέκτησε τίτλους, έγινε ο ηγέτης της εθνικής του ομάδας και ένας από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο. Ο λόγος για τον Αρτούρο Βιδάλ, τον «Βασιλιά Αρθούρο» της Χιλής και νέο παίκτη της Μπαρτσελόνα. Έναν ποδοσφαιριστή όχι ακριβώς «συνηθισμένο» και «εναρμονισμένο» με το σύγχρονο ποδόσφαιρο, αφού η περίπτωσή του είναι πιο ταιριαστή με τους αστέρες περασμένων δεκαετιών που έπαιζαν στο ίδιο γήπεδο με πρωταγωνιστές του Χόλιγουντ και η ζωή τους έμοιαζε με αυτές των ροκ σταρ.

https://www.youtube.com/watch?v=smyoS1tc_tQ

Επιστροφές – καταστροφές

Η αλήθεια είναι ότι αυτή τη ζωή, των καταραμένων ροκ σταρ, ο Αρτούρο Βιδάλ την θυμάται όταν επισκέπτεται την πατρίδα του. Εκεί που τα περισσότερα χρόνια τα έζησε στην σχεδόν απόλυτη φτώχεια. Τώρα που επιστρέφει στην απόλυτη δόξα, μπλέκει σε περιπέτειες. Όπως ακριβώς και τώρα… Λίγες μόνο ώρες μετά από την επιστροφή του στη Χιλή, ο μέσος της Μπάγερν βρέθηκε ξανά μπλεγμένος, αφού σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, το πάρτι που έστησε σε ένα καζίνο του Σαντιάγο ξεπέρασε κάθε όριο και χρειάστηκε η επέμβαση της Αστυνομίας. Ο Βιδάλ –πάντα σύμφωνα με δημοσιεύματα από την πατρίδα του- ήταν σε έξαλλη κατάσταση, χωρίς να δοθούν άλλες πληροφορίες. Ο ίδιος επέμενε ξανά: «προσπαθούν κάθε φορά και με κάθε τρόπο να λερώσουν το όνομά μου. Ναι, πήγα για λίγο στο καζίνο, αλλά μετά έφυγα και πήγα στο σπίτι μου», εξήγησε και δεσμεύτηκε να πει περισσότερα σε συνέντευξη Τύπου.

Περίπου τρία χρόνια πριν, ο Αρτούρο Βιδάλ ήταν το απόλυτο ίνδαλμα των Χιλιανών. Όλων των Χιλιανών, αλλά κυρίως των φτωχών που έβλεπαν στο πρόσωπό του έναν δικό τους άνθρωπο που ντρίμπλαρε την ανέχεια και σκόραρε κατά της φτώχειας. Μαζί με τον Αλέξις Σάντσες που προέρχεται και αυτός από τους δρόμους της χώρας, οδηγούσαν την αγαπημένη «λα ρόχα» στην κατάκτηση του Κόπα Αμέρικα. Λίγο πριν από τον τελικό με την Αργεντινή, όμως, ο Βιδάλ παραλίγο να τα διαλύσει όλα. Οδηγώντας την πανάκριβη Φεράρι του, προκάλεσε ένα ατύχημα στο οποίο από θαύμα δεν υπήρξε κάποιο θύμα. Μετά από πολλή σκέψη, ο Σαμπάολι τον κράτησε στην ομάδα και η Χιλή κατέκτησε το Κόπα Αμέρικα. Στη μέθη της επιτυχίας, ο Βιδάλ δεν ξέχασε αυτούς που χτύπησε με το αυτοκίνητό του. Τους πήρε ένα ολοκαίνουριο και τους έδωσε αρκετά χρήματα… Οι περιπέτειές του ξεχάστηκαν, πνίγηκαν στη σαμπάνια της κούπας και έγινε ξανά το απόλυτο ίνδαλμα.

Μόλι δύο μήνες μετά από την κατάκτηση του Κόπα Αμέρικα, ο Βιδάλ επέστρεψε στη Χιλή για τους πρώτους αγώνες των προκριματικών του Μουντιάλ. Ήταν Σεπτέμβριος του 2015, όταν εμφανίστηκε στην προπόνηση της Χιλής μεθυσμένος. Η κατάστασή του σύμφωνα με τα δημοσιεύματα ήταν κωμικοτραγική και ο (τότε τεχνικός της εθνικής Χιλής) Σαμπάολι αυτή τη φορά δεν το πολυσκέφτηκε. Έδιωξε τον ηγέτη της ομάδας του όχι μόνο από την προπόνηση, αλλά και από την αποστολή της εθνικής. Φεύγοντας για τη Γερμανία, ο Βιδάλ έλεγε στο αεροδρόμιο: «δεν ισχύει τίποτα από όλα αυτά. Αντιμετωπίζω κάποιο πρόβλημα, ήρθα να πάρω άδεια και να φύγω. Δεν ξέρω γιατί θέλουν να λερώσουν το όνομά μου».

Ήρωας και… στόχος!

Στο γήπεδο, πάντως, αναμένεται να είναι και πάλι ο ηγέτης της ομάδας του. Οι επιστροφές του στο σπίτι μπορεί να είναι κάποιες φορές καταστροφικές, αλλά όλα του προβλήματα μένουν έξω από το γήπεδο, έξω από το παιχνίδι. Για τον Βιδάλ, άλλωστε, το γήπεδο είναι ΄μια μικρογραφία της ζωής. Δεν υπάρχει χώρος για παιχνίδι, όπως δεν υπήρχε χρόνος για παιχνίδια στην παιδική του ηλικία. Στο γήπεδο υπάρχει χώρος μόνος για αγώνα. Όπως αγώνας ήταν όλη του η ζωή. Ένας τέτοιος αγώνας ήταν και το τρέξιμο των έξι χιλιομέτρων για να προλάβει τα δοκιμαστικά της Κόλο Κόλο, στην οποία τον είχε προτείνει ένας πρώην παίκτης της ομάδας, που τον γνώρισε τυχαία ο θείος του! Όχι βεβαίως ο θείος που ως αλκοολικός και άστεγος πέθανε από υποθερμία στους δρόμους του Σαντιάγο, κάποιος άλλος… Στα πρώτα δοκιμαστικά πήγε με τα πόδια γιατί πολύ απλά δεν είχε λεφτά για το εισιτήριο του λεωφορείου. Αγώνας ήταν και η προσπάθεια να δυναμώσει το αδύνατο κορμί του και να αποκτήσει το σώμα που θα τον βοηθόύσε ακόμα περισσότερο. Το σήμα κατατεθέν του για τις μάχες των γηπέδων, το σώμα – πανοπλία. Μία πανοπλία που την έχει στολισμένη με όλα του τα αγαπημένα πρόσωπα. Την μητέρα του, τα παιδιά του, τον Βασιλιά Αρθούρο και ένα… άλογο! Τα άλογα είναι η δεύτερη μεγάλη του αγάπη μετά από το ποδόσφαιρο και πριν στραφεί στην μπάλα, έβγαζε χαρτζιλίκι ταΐζοντας τα άλογα και καθαρίζοντας το στάβλο αλόγων κούρσας! Το όνειρό του ήταν να γίνει αναβάτης, αλλά τα μεγάλα πόδια του ήταν σχεδόν… απαγορευτικά για κάτι τέτοιο. Όταν δυνάμωσε, τα πόδια του αποδείχθηκαν ιδανικά για ποδόσφαιρο. Ο Βιδάλ δεν καβάλησε με επιτυχία όπως ο Βασιλιάς Αρθούρος άλογα (επαγγελματικά τουλάχιστον), αλλά έχει να περηφανεύεται για τα δεκάδες περήφανα ζώα που έχει στην κατοχή του. Ο Βιδάλ καβάλησε την μπάλα και με αυτή κατέκτησε τον κόσμο σαν πραγματικός μαχητής και σπουδαίος πολεμιστής. Αυτή τη στιγμή μετράει επτά συνεχόμενα πρωταθλήματα, τέσσερα με την Γιουβέντους και τρία με την Μπάγερν, δύο Κόπα Αμέρικα, πολλούς ακόμα τίτλους και συγκαταλέγεται στους κορυφαίους του κόσμου. Ή όπως έχει πει ο ίδιος, είναι ο καλύτερος του κόσμου: «τα πράγματα είναι απλά. Στη θέση μου είμαι ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο», δήλωσε περίπου πριν από δύο χρόνια και συμπλήρωσε: «για μένα έτσι είναι τα πράγματα. Έτσι ήταν πάντα, έτσι σκέφτομαι και αυτό προσπαθώ να πετύχω». Στην τρελή κούρσα του προς την κορυφή, το μόνο που δεν κατάφερε να ξεπεράσει από ό,τι φαίνεται είναι τα δύσκολα παιδικά χρόνια. Για αυτό η επιστροφή στην πατρίδα του σημαδεύεται πάντα και από ένα επεισόδιο, βρεγμένο κυρίως από αλκοόλ και ολονύχτιες επισκέψεις σε καζίνο… Μετά από την κατάκτηση των δύο Κόπα  Αμέρικα και την πολύ καλή εμφάνιση της Χιλής στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών, η «λα ρόχα» έμεινε εκτός Μουντιάλ και ο «Βασιλιάς Αρθούρος» έγινε ο στόχος για τα περισσότερα βέλη της σκληρής κριτικής.

Αυτός που τρώει τη σκόνη

Στο γήπεδο, όμως, συνεχίζουν τον θαυμάζουν και τον αποθεώνουν πολλοί φαν του ποδοσφαίρου. Όπως τους ροκ σταρς στη σκηνή. Η διαδρομή του μέχρι τώρα είναι εντυπωσιακή, αλλά και πολύ δύσκολη. Η λάμψη του τώρα, δεν κρύβει τη σκόνη των παιδικών χρόνων, αλλά ο Βασιλιάς Αρθούρος είναι συνηθισμένος. Το πρώτο του παρατσούκλι στο ποδόσφαιρο, άλλωστε, ήταν «αυτός που τρώει τη σκόνη».

Στην Μπαρτσελόνα θα βρει φυσικά και τον Λιονέλ Μέσι, τον οποίο δεν… πολυσυμπαθεί. «Χωρίς αυτόν μας πίεσαν περισσότερο, μας δυσκόλεψαν, γιατί έτρεχαν και είχαν περισσότερη δύναμη», σχολίασε μετά από ένα παιχνίδι της Χιλής με την Αργεντινή, από το οποίο απουσίασε λόγω τραυματισμού ο Μέσι. Αυτά από πολλούς δεν… λέγονται. Ο Βασιλιάς Αρθούρος, όμως, δεν είναι ένας ακόμα από τους πολλούς…