Νάτσο Φερνάντεθ: Ο αγαπημένος αντιήρωας στην ομάδα των λαμπερών σταρ

Ανάμεσα στη χρυσόσκονη του Κριστιάνο Ρονάλντο, του Γκάρεθ Μπέιλ, του Μαρσέλο, του Λούκα Μόντριτς, ακόμα και των αμυντικών Σέρχιο Ράμος και Ραφαέλ Βαράν πρωταγωνιστεί και ο Νάτσο Φερνάντεθ. Ο 28χρονος Ισπανός αμυντικός εκπροσωπεί στη “βασίλισσα” σχεδόν ό,τι εκπροσωπούν στην Μπαρτσελόνα οι Ινιέστα, Μπουσκέτς, Μέσι κ.α. Εκπροσωπεί τη συνέχεια του συλλόγου και τη συνέχεια της ομάδας, αφού προέρχεται από τις Ακαδημίες της ομάδας. Σε έναν σύλλογο που επιδιώκει πάντα να έχει τους καλύτερους παίκτες του κόσμου, οι ευκαιρίες είναι σίγουρα πολύ λίγες. Ο Νάτσο Φερνάντεθ τα κατάφερε όμως και για αυτό είναι το ίδιο δημοφιλής με τα υπέρλαμπρα αστέρια στην Μαδρίτη. Όλα αυτά, ο Νάτσο τα πέτυχε παλεύοντας σε δύο μέτωπα. Στο ποδοσφαιρικό και στα γήπεδα για να ανταγωνιστεί τους παίκτες που φτάνουν στο “Σαντιάγο Μπερναμπέου”, αλλά και στο μέτωπο της υγείας. Σε αυτό το “γήπεδο”, ο Νάτσο αντιμετώπισε από την ηλικία των 12 ετών τον διαβήτη (τύπου 1), έμαθε να ζει με αυτόν και να φτάσει στο κορυφαίο επίπεδο. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, αποτελεί ένα τεράστιο παράδειγμα και πρότυπο για τα παιδιά όλου του κόσμου που αντιμετωπίζουν την ίδια πάθηση.

“Όταν έμαθα για τον διαβήτη, ήμουν 12 χρονών και ήμουν ήδη δύο χρόνια στην Ρεάλ”, θυμάται σε συνέντευξή του στην Dailymail ο Νάτσο και συνεχίζει: “ετοιμαζόμουν για ένα τουρνουά με τη Ρεάλ, αλλά δεν ένιωθα καλά. Είχα αυτή τη συνεχή ανάγκη να ουρήσω και να πίνω πολλά νερά. Η μητέρα μου ανησύχησε γιατί θα έλειπα περίπου μία εβδομάδα για το τουρνουά. Έτσι αποφάσισε να πάμε σε νοσοκομείο. Μετά από τα πρώτα τεστ είδαν ότι τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα μου ήταν στην κορυφή! Η διάγνωση ήταν “διαβήτης τύπου 1”.

Ήταν πραγματικό δύσκολο. Ο πρώτος γιατρός που είδα, μου είπε ότι δεν θα μπορώ πλέον να παίζω ποδόσφαιρο. Μπορείτε να φανταστείτε πως νιώθει ένα παιδί 12 ετών όταν του  λένε κάτι τέτοιο. Ήταν φρικτό, όπως και το Σαββατοκύριακο που ακολούθησε.

Τη Δευτέρα πήγαμε σε έναν άλλον γιατρό. Στον Dr Ραμίρες. Ήμουν πολύ χαρούμενος, γιατί μου εξήγησε ότι αυτό που ισχύει είναι το αντίθετο. Ότι ο αθλητισμός από εδώ και πέρα θα είναι το πιο σημαντικό πράγμα για μένα. Έπρεπε να συνεχίσω να παίζω και να αγωνίζομαι. Η κατάστασή μου δεν ήταν απαγορευτική στην επιθυμία μου να γίνω αθλητής. Όπως κι έγινε, είμαι ακόμα εδώ και αγωνίζομαι… Ο διαβήτης δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να έχεις μία φυσιολογική ζωή, ακόμα και ως παιδί και ο αθλητισμός είναι το πιο σημαντικό… φάρμακο για την αντιμετώπισή του. Είναι απαραίτητη η καθημερινή χρήση ινσουλίνης και η μεγάλη προσοχή σε τρόφιμα με μεγάλη περιεκτικότητα ζάχαρης. Αλλά για ένα διαβητικό άτομο, ο αθλητισμός είναι απαραίτητος”.

Ο Νάτσο είναι ο σπουδαίος αντιήρωας σε μία ομάδα γεμάτη με ιλουστρασιόν ήρωες και σαν τέτοιος ζει. Ακόμα και τώρα κατοικεί στην περιοχή που γεννήθηκε, μία… κανονική γειτονιά λίγο έξω από τη Μαδρίτη.”Είμαι εκεί όλη μου τη ζωή”, σχολιάζει ο Νάτσο και συμπληρώνει: “η οικογένειά μου είναι εκεί, οι φίλοι μου επίσης. Προσπαθώ να ζήσω μία κανονική ζωή…”.

Για το ότι είναι από τους λίγους γηγενείς της Ρεάλ, ανέφερε: “οι παίκτες που προέρχονται από τις Ακαδημίες μπορούν να γίνουν η ψυχή του συλλόγου. Η Ρεάλ έχει πάντα τους καλύτερους παίκτες και αυτό δυσκολεύει την κατάσταση. Η παρουσία των αυτών των παικτών δίπλα στους σταρ, όμως, είναι απαραίτητη”.

Ο Νάτσο ετοιμάζεται για έναν ακόμα τελικό Τσάμπιονς Λιγκ με την αγαπημένη του Ρεάλ Μαδρίτης. Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, δεν θα είναι στην αρχική εντεκάδα και στην αρχή του ματς θα είναι στον πάγκο. Όπως συμβαίνει με τους αντιήρωες, όμως, ίσως κληθεί να βοηθήσει στα δύσκολα όπως έκανε τόσες και τόσες φορές στο παρελθόν. Και να δώσει για μία ακόμα φορά το καλύτερο παράδειγμα σε όλο τον κόσμου που αντιμετωπίζει παρόμοια προβλήματα…