“Όλοι είμαστε σαν και σένα”

Το αγκάθι του ρατσισμού ευδοκιμεί στο χορτάρι των ποδοσφαιρικών γηπέδων και μπαίνει στα πλευρά του αθλήματος. Το φαινόμενο βεβαίως δεν είναι καινούριο, αφού κρούσματα ρατσιστικών επιθέσεων σε ποδοσφαιριστές καταγράφονται εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Μέσα σε λίγες μέρες, ο Ματουιντί της Γιουβέντους κατήγγειλε δύο περιστατικά στα οποία έπεσε ο ίδιος θύμα ρατσιστικών επιθέσεων. Το πρώτο στο ματς με τη Βερόνα και το δεύτερο στο χθεσινό ματς με την Κάλιαρι. Η διοίκηση της Κάλιαρι ζήτησε συγνώμη από τον Ματουιντί, τον χαρακτήρισε σπουδαίο παίκτη και παράδειγμα για τους νέους, υπογραμμίζοντας ότι ο ρατσισμός δεν έχει θέση στη Σαρδηνία.

Αρκετά χρόνια πριν, όμως, η Τρεβίζο είχε πάρει πολύ πιο δραστικά μέτρα. Ας δούμε την αντίδραση της Τρεβίζο, όπως το διηγείται ο Εντουάρντο Γκαλεάνο στο βιβλίο του “Οι μέρες αφηγούνται” (Εκδόσεις Πάπυρος).

“Όλοι είμαστε σαν και σένα”

Το 2001 ο ποδοσφαιρικός αγώνας ανάμεσα στις ομάδες της Τρεβίζο και της Γένοβας ήταν σκέτη έκπληξη. Ένας παίκτης της Τρεβίζο, ο Ακίμ Ομολάντε, Αφρικανός από τη Νιγηρία, δεχόταν συχνά  στα ιταλικά γήπεδα γιουχαΐσματα, χλευαστικά μουγκρίσματα και ρατσιστικά τραγουδάκια.

Σήμερα όμως στο στάδιο επικράτησε σιωπή. Οι υπόλοιποι παίκτες της Τρεβίζο έπαιξαν με τα πρόσωπά τους βαμμένα μαύρα”.

Οι παίκτες της Τρεβίζο με τα πρόσωπα βαμμένα μαύρα

Αρκετά χρόνια αργότερα, τον Οκτώβριο του 2013, στις μικρές κατηγορίες της Ιταλίας η Ριοβέτζιο εξέφρασε με τον ίδιο τρόπο τη συμπαράστασή της στον Τογκολέζο Τεϊμπού Κουρά.