Η Λέστερ πάει αύριο στην Ουαλία για το ραντεβού με την Κάρντιφ, σε ένα από τα πιο δύσκολα παιχνίδια των τελευταίων χρόνων. Δύσκολα όχι αμιγώς αγωνιστικά. Δύσκολα για ψυχολογικούς λόγους και συναισθηματικά φορτισμένα. Η απώλεια του πολύ αγαπητού ιδιοκτήτη και προέδρου της και κυρίως ο τρόπος της ξαφνικής απώλειας, στοίχισε πολύ όχι μόνο σε όλο το οικοδόμημα της ομάδας, αλλά και σε όλη την πόλη. Ο κ. Βιχάι, άλλωστε, ήταν από τους πλέον αγαπητούς και δημοφιλείς προέδρους στο αγγλικό ποδόσφαιρο. Ένας ξένος ιδιοκτήτης που δεν συμπεριφέρθηκε ποτέ με αλαζονεία, δεν επιχείρησε να αλλοιώσει την παράδοση του συλλόγου, προσέφερε στην ομάδα και στην πόλη. Μαζί με όλα αυτά, ήταν από τους πρώτους εμπνευστές του παραμυθιού της Λέστερ. Ενός παραμυθιού που μπορεί να έχει ρίζες στην Ταϊλάνδη και έδωσε δύναμη μπολιασμένη με πίστη για το κυνήγι του ακατόρθωτου. Για τον άπιαστο στόχο που μπορεί να κατακτηθεί. Το παραμύθι είχε τελικά λυπημένο τέλος, αλλά η Λέστερ πρέπει να συνεχίσει. Η ζωή πάντα συνεχίζεται, η μπάλα θα κυλήσει πάντα στο χορτάρι, ο γιος του κ. Βιχάι θα είναι εκεί για να πάρει αναγκαστικά την ματωμένη σκυτάλη. Όπως και η πόλη με τον σύλλογο θα είναι εκεί. Στην πιο χρυσή σελίδα της ιστορίας της, ο ευτυχής κ. Βιχάι θα σηκώνει την κούπα του παραμυθιού με τον Βάρντι, τον Σμάιχελ, τον Μαχρέζ, τον Ολμπράιτον, τον Καντέ, τον Ντρινκγουότερ και τον Κάπτεν Μόργκαν…Όλοι αυτοί οι παίκτες που τον έβλεπαν σαν δεύτερο πατέρα και για αυτόν ήταν οι γιοί του στην οικογένεια της Λέστερ. Διότι για να φτάσει μία ομάδα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος κόντρα σε πολύ πιο δυνατές και πιο πλούσιες ομάδες, εκτός από ταλέντο, είναι αναγκαίο το καλό κλίμα. Το κλίμα οικογένειας.
Εντός του γηπέδου, ο Τζέιμι Βάρντι θα είναι από τους μπροστάρηδες της επόμενης μέρας. Η βουτηγμένη στο αλκοόλ ιστορία που κουβαλούσε ο Άγγλος στράικερ, μετατράπηκε σε έναν απίστευτο ατομικό και ομαδικό θρίαμβο μέσα στο οικογενειακό κλίμα της Λέστερ. Η δικιά του ιστορία, ενέπνευσε ακόμα και το Χόλιγουντ.
“Κατάλαβα αμέσως ότι είχε συμβεί κάτι κακό”, σχολίασε ο Βάρντι για τις πρώτες στιγμές μετά από την πτώση του ελικοπτέρου στο πάρκινγκ του γηπέδου και συμπλήρωσε: “ξέρουμε όλοι τι πρέπει να κάνουμε για να τιμήσουμε την μνήμη του. Μιλήσαμε όλοι μαζί στα αποδυτήρια και αποφασίσαμε να παίξουμε για τον κ. Βιχάι. Θα είναι πολύ δύσκολα, αλλά θα προσπαθήσουμε να νικήσουμε και για αυτόν. Θα παίξουμε, γιατί ξέρουμε όλοι πολύ καλά ότι είναι αυτό που θα ήθελε και ο Κ. Βιχάι. Ήταν η πιο δύσκολη εβδομάδα της ζωής μου. Φυσικά έχουμε στήριξη, ο γιος του κ. Βιχάι είναι εδώ και ξέρουμε πως μπορούμε να απευθυνθούμε σε αυτόν για οποιοδήποτε θέμα”.
Στο παραμύθι της Λέστερ δεν ακολουθεί ο κλασικός επίλογος που θέλει όλους τους πρωταγωνιστές να ζουν καλά. Ένας από αυτούς, έφυγε ξαφνικά από τη ζωή και ήταν ο πρώτος που το εμπνεύστηκε. Το παραμύθι της Λέστερ είχε τέλος λυπημένο. Ίσως πάλι, να μην ήταν αυτό το τέλος. Με τα παραμύθια και τους ήρωές τους, δεν ξέρει ποτέ…