Ιμπραϊμοβιτς: «Έκλεβα ποδήλατα για να πάω στην προπόνηση»!

Ο Ζλάταν Ιμπραϊμοβιτς δεν μεγάλωσε και στο καλύτερο περιβάλλον, κάτι που δεν είχε πρόβλημα να παραδεχτεί στη διάρκεια τηλεοπτικής εκπομπής στις ΗΠΑ, μιλώντας για τη νεαρή του ηλικία.

Ο Σουηδός σούπερ σταρ των Λος Άντζελες Γκάλαξι αναφέρθηκε στις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπισε, στα ποδήλατα που έκλεβε για να πάει στην προπόνηση και στην καταδίωξη της αστυνομίας, από την οποία κατάφερε να ξεφύγει οδηγώντας porsche που είχε αγοράσει με δανεικά.

«Ο πατέρας μου δούλευε στην οικοδομή. Δεν τον έβλεπα πολύ, καθώς δούλευε για να φέρνει χρήματα. Πήγαινα για φαγητό στη μητέρα μου, η οποία έλεγε ότι έτρωγα για τέσσερα άτομα. Στο ψυγείο του πατέρα μου θα έβρισκες μπύρα, γάλα και βούτυρο και ψωμί. Αυτό ήταν το πρωινό, το μεσημεριανό και το βραδινό μου όταν έμενα με τον πατέρα μου. Έκανε ό,τι μπορούσε, όμως για να μεγαλώσει. Από εκεί που προέρχομαι, έπρεπε να είσαι σκληρός για να επιβιώσεις. Ήταν… ζόρικη γειτονιά. Πολλοί το έλεγαν γκέτο, για εμένα ήταν παράδεισος. Ήμουν ο εαυτός μου, ήταν το σπίτι μου. Τα είχα όλα, ήμουν ελεύθερος. Έβγαινα έξω όποτε ήθελα. Παίζαμε μπάσκετ, ποδόσφαιρο. Εκεί κανείς δεν σε έκρινε για το αν έχεις ή όχι λεφτά, ούτε για το πώς ήταν τα μαλλιά μου» ανέφερε ο Ιμπραϊμοβιτς στο «ESPN» και συνέχισε, λέγοντας: «Ο πατέρας μου δούλευε, τα οικονομικά μας δεν ήταν καλά. Έπρεπε να διανύσω δέκα χιλιόμετρα για να πάω στην προπόνηση. Άλλες φορές περπατούσα, άλλες έκανα τζόκινγκ ή έτρεχα. Έλεγα ότι χρειάζομαι ποδήλατο, αλλά ο πατέρας μου δεν είχε λεφτά. Έτσι, έβγαινα στο δρόμο και κοιτούσα πώς θα κλέψω ένα με την πρώτη ευκαιρία. Όταν με έπιασαν, τους έλεγα ότι δεν το έκλεψα, απλά το δανείστηκα.

Στα 18-19 μου πήρα μια Porsche turbo με χρήματα που δεν είχα. Δανείστηκα για να το αγοράσω. Οδηγούσα γρήγορα γιατί μου αρέσει η αδρεναλίνη και ξαφνικά τότε η αστυνομία άρχισε να με καταδιώκει. Οπότε σας ρωτάω: Νομίζετε ότι σταμάτησα ή όχι; Δεν σταμάτησα.

Οδηγούσα, οδηγούσα μέχρι που βρήκα ένα τούνελ κάτω από τον αυτοκινητόδρομο και περίμενα εκεί. Αυτοί συνέχισαν. Δεν λέω ότι αυτό που έκανα ήταν καλό, ότι είναι θετικό, αλλά είναι η αδρεναλίνη που έψαχνα κάποιες φορές. Ηταν φυσιολογικό για τον τόπο καταγωγής μου. Δεν είναι κάτι λογικό, αλλά μου λείπουν αυτές οι στιγμές γιατί μου αρέσει να ζω στα όρια».