Η εξίσωση της μαύρης τρύπας στην εθνική Αγγλίας

Η ανθρωπότητα έχασε σήμερα ένα από τα πιο φωτεινά μυαλά στην Ιστορία της. Μία τεράστια απώλεια όχι μόνο για τον κόσμο της επιστήμης, αλλά για όλο, μα όλο τον κόσμο, αφού ο Στίβεν Χόκινγκ που άφησε την τελευταία του πνοή το πρωί της Τετάρτης ήταν ένα πολλαπλό παράδειγμα για όλους. Ένα παράδειγμα ελπίδας για την ελπίδα, τη θέληση ζωής και πάνω από όλα για τη σκέψη. Για τα επιστημονικά επιτεύγματα του κορυφαίου επιστήμονα μπορείτε να διαβάσετε αλλού, εδώ θα παίξουμε σε πιο γνωστά… γήπεδα. Αυτά του ποδοσφαίρου.

Ως Άγγλος, ο Στίβεν Χόκινγκ δεν θα μπορούσε να μην παρακολουθεί την εθνική Αγγλίας και να ασχοληθεί με την δική της “μαύρη τρύπα”, αυτή που την οδηγεί όχι σε κάποιο άλλο χρόνο, αλλά με μαθηματική ακρίβεια στην αποτυχία! Ο κορυφαίος επιστήμονας ήταν ένας από τους πολλούς ανθρώπους της σκέψης που όχι μόνο δεν σνόμπαραν το ποδόσφαιρο, αλλά το παρακολουθούσαν. Πάνω από όλα, όμως, ο Χόκινγκ είχε εκπληκτικό χιούμορ και όταν του ζητήθηκε να κάνει προβλέψεις για την πορεία της εθνικής Αγγλίας στο Μουντιάλ του 2014 στη Βραζιλία, το έκανε με τρόπο που θα ζήλευαν και οι Μόντι Πάιθον, η διάσημη ομάδα Άγγλων κωμικών.

«Από την αυγή του πολιτισμού, δεν χαροποιεί ιδιαίτερα τους ανθρώπους να παρακολουθούν γεγονότα που δεν μπορούν να εξηγήσουν”, σχολίαζε λίγες ημέρες πριν από το Μουντιάλ ο Στίβεν Χόκινγκ και συμπλήρωνε: “Γι’ αυτό και έχουν αναπτύξει τεχνικές κατανόησης του κόσμου. Το Μουντιάλ δεν διαφέρει σε αυτό. Σε σύγκριση με το ποδόσφαιρο, θεωρώ ότι η Κβαντική Φυσική είναι σχετικά απλή”!

Για την… κατάρα των πέναλτι που ακολουθεί την εθνική Αγγλίας σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις, ο Χόκινγκ έδινε την εξίσωση για το “τέλειο πέναλτι” στον Ρόι Χόγκντζον και στους παίκτες του. Αφού έδινε τις κατάλληλες δυνάμεις για την ταχύτητα και την στόχευση, συμπλήρωνε: “Δεν υπάρχει καμία ένδειξη αν είναι πλεονέκτημα να είσαι δεξιοπόδαρος από ό,τι αριστεροπόδαρος, αλλά οι φαλακροί και οι ξανθοί ποδοσφαιριστές έχουν περισσότερες πιθανότητες να σκοράρουν, μολονότι δεν υπάρχει ακριβής επιστημονική εξήγηση γι’ αυτό. Μακάρι να μπορούσα να ψιθυρίσω στον Κρις Γουόντλ στο Μουντιάλ της Ιταλίας το 1990 ότι είναι καλύτερο να εκτελέσεις πέναλτι με πλασέ και όχι με κουτουπιέ”!

Η Αγγλία ήταν σε εκείνο το Μουντιάλ στον 4ο όμιλο, μαζί με την Ιταλία, την Κόστα Ρίκα και την Ουρουγουάη. Ο Λουίς Σουάρες που μεγαλουργούσε εκείνη την εποχή με τη Λίβερπουλ, έμοιαζε να είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της Αγγλίας από καταβολής της Ιστορίας. Ο Χόκινγκ τον χαρακτήρισε “μπαλαρίνα” για τον τρόπο που πέφτει στην περιοχή για να κερδίσει πέναλτι και έδινε τις πιθανότητες να αποφύγει η Αγγλία μία τέτοια σύγκρουση επιπέδου “Μπιγκ Μπανγκ”: “Θα είναι καλύτερο να έχουμε Ευρωπαίο διαιτητή σε αυτό το ματς”. Στη συνέχεια, συμβούλευσε τους ανθρώπους της εθνικής Αγγλίας να προτιμήσουν τις κόκκινες φανέλες από τις λευκές, καθότι το κόκκινο χρώμα είναι πιο επιθετικό και εξηγούσε στον Χόγκντζον γιατί πρέπει να αφήσει το παραδοσιακό (και στην Αγγλία δεν παίζουν με τις παραδόσεις) 4-4-2 και να παίξει επιτέλους με το επιθετικό 4-3-3!

Συνεχίζοντας, ο Στίβεν Χόκινγκ προσπάθησε να… συμβιβάσει τους Άγγλους με την νέα αποτυχία που θα ακολουθούσε: “Όπως όλα τα ζώα στον πλανήτη, η εθνική Αγγλίας είναι πλάσματα της συνήθειας. Όταν παίζει πιο κοντά στο σπίτι της, μειώνονται οι πολιτισμικές διαφορές και δεν υπάρχει το τζετ λανγκ. Τα πάμε καλύτερα σε εύκρατα κλίματα, με χαμηλό υψόμετρο και θα ήταν καλύτερο να παίζουμε όσο γίνεται πιο κοντά στις 3 το απόγευμα”!

Με τον τρόπο που έδινε τις οδηγίες στον Χόγκντζον και στους παίκτες της εθνικής, ο Χόκινγκ έδειχνε σίγουρος ότι η επιτυχία της εθνικής Αγγλίας σε εκείνο το Μουντιάλ (όπως και στο Euro της Γαλλίας δύο χρόνια αργότερα, όπου η Αγγλία ήταν και πιο… κοντά στο σπίτι!), θα ήταν πιθανή μόνο σε ένα παράλληλο σύμπαν, η “μαύρη τρύπα” θα την οδηγούσε πάλι σε αποτυχία, θα επέστρεφε στο σπίτι από τους ομίλους και ο Λουίς Σουάρες θα της έβαζε δύο γκολ! Πάνω από όλα, όμως, τοποθέτησε το ποδόσφαιρο στη σωστή του θέση. “Η ζωή θα ήταν τραγική εάν δεν ήταν αστεία”, ήταν μία από τις πιο διαδεδομένες, δημοφιλείς και “κατανοητές” εκφράσεις του. Και το ποδόσφαιρο παίζει μπάλα στη ζωή μας για να την κάνει πιο αστεία.

Με το κασκόλ της εθνικής Αγγλίας. Φυσικά κόκκινο, όπως συμβούλευε τότε τα “τρία λιοντάρια”

Άντε να έδινε το “χαρτάκι” του στον προπονητή. Ποιος θα το καταλάβαινε;