Τα γούρια και οι προλήψεις παίζουν στο παιχνίδι της ζωής το δικό τους ρόλο. Το ίδιο συμβαίνει και στο ποδόσφαιρο. Τα γούρια και τα… ξόρκια είναι δύο ειδών. Αυτά που γίνονται για την καλή τύχη τη… δική μας και αυτά που γίνονται για την… ατυχία των αντιπάλων. Ο Τζιόρτζιο Κιελίνι δεν χρειαζόταν γούρι στα δύο παιχνίδια που κέρδισε στα πέναλτι η εθνική Ιταλίας, στον ημιτελικό με την Ισπανία και στον τελικό με την Αγγλία. Το… γούρι ήταν ο Τζιανλουίτζι Ντοναρούμα. Στο ματς με την Ισπανία, προσπάθησε με τα γέλια του να αποφορτίσει όσο μπορεί τους συμπαίκτες του και να αγχώσει τον Άλμπα και τους Ισπανούς. Το διαχρονικό φίλτρο του γέλιου, της χαράς και της αντιμετώπισης του άγχους είχε εκ του αποτελέσματος επιτυχία..
Στον τελικό όμως, θεώρησε ότι χρειάζεται και το μεγάλο ξόρκι. Το ανίκητο ξόρκι του αργεντίνικου ποδοσφαίρου που φέρνει… κακοδαιμονία στον αντίπαλο. Ο Κιελίνι το επιστράτευσε (μετά και από το… μαρκάρισμα στο νεαρό Άγγλο που τον έπιασε από τη φανέλα και έγινε βάιραλ), δικαιώθηκε και μόλις ο Ντοναρούμα έβγαλε το πέναλτι του Σάκα, γύρισε στους συμπαίκτες του σαν να τους έλεγε “δουλεύει ακόμα”! Ο Κιελίνι έκανε επίκληση, ζήτησε τη βοήθεια του θρυλικού “Κιρικότσο” και αυτός δεν τον απογοήτευσε! Όταν ο Σάκα πήρε φόρα απέναντι από τον Ντοναρούμα, η κάμερα πιάνει καθαρά τον Κιελίνι (αργότερα το παραδέχθηκε σε συνέντευξή του) να φωνάζει “Κιρικότσο”, το… καλύτερο ξόρκι σύμφωνα με το θρύλο του αργεντίνικου ποδοσφαίρου! Το ξόρκι φυσικά και… έπιασε, όπως ο Ντοναρούμα έπιασε το πέναλτι. Ο Κιρικότσο είχε κρίνει έναν ακόμα τίτλο, μετά από αυτόν του Μουντιάλ του 2010 που τον έστειλε στην… Ισπανία!
Ποιος είναι ο θρυλικός “Κιρικότσο;”. Ένας φανατικός οπαδός της Εστουδιάντες που όμως έφερνε… κακή τύχη στην ομάδα του. Στο μακρινό 1982, ο σπουδαίος Αργεντινός προπονητής ήταν στον πάγκο της Εστουδιάντες, τις προπονήσεις της οποίας παρακολουθούσε συχνά ο Κιρικότσο. Ο Μπιλάρδο όμως, παρατήρησε ότι όποτε αυτός ο φίλαθλος ήταν στις προπονήσεις, τραυματιζόταν και ένας παίκτης του! Ο Μπιλάρδο επέλεξε να κάνει… όπλο την αύρα κακοτυχίας του “Κιρικότσο”, τον πήρε στην ομάδα και του ανέθεσε την αποστολή να καλωσορίζει τους αντιπάλους της ομάδας με χειραψίες, αγκαλιές, χαμόγελα κλπ! Αποτέλεσμα; Η Εστουδιάντες πήρε το πρωτάθλημα με μόλις μία ήττα! Ο θρύλος του “κιρικότσο” έφτασε στην Ευρώπη πιθανότατα από την Σεβίλλη, όπου ο Μπιλάρδο συνυπήρξε με τους Μαραντόνα και Ντιέγκο Σιμεόνε, οι οποίοι επίσης φώναξαν το όνομά του σε κάποιες φάσεις!
Ο “Κιρικότσο” έπαιξε ρόλο και στην κατάκτηση του Μουντιάλ από την Ισπανία το 2010! Ο Χοάν Καπντεβίλα έχει αποκαλύψει ότι στην τεράστια χαμένη ευκαιρία του Ρόμπεν στον τελικό (ο Κασίγιας αποκρούει με το πόδι σε ένα ανεπανάληπτο τετ α τετ), όταν είδε ότι δεν τον προλαβαίνει κατέφυγε στα μεγάλα μέσα, έκανε επίκληση στον “Κιρικότσο”, φώναξε το όνομά του και ο Ρόμπεν… έχασε την ευκαιρία!
Ο “Κιρικότσο” προκάλεσε την… κοκορομαχία του Χάαλαντ με τον Μπόνο στο παιχνίδι Ντόρτμουντ – Σεβίλλη (είπαμε, εκεί είναι η… ευρωπαϊκή έδρα του) για τους “16” του Τσάμπιονς Λιγκ. Στην εκτέλεση του πέναλτι του Χάαλαντ ο Μπόνο φώναξε τρεις φορές τον Κιρικότσο και… έπιασε το πέναλτι! Για δική του κακή τύχη όμως, ο διαιτητής έδωσε επανάληψη, ο Χάαλαντ σκόραρε, φώναξε και αυτός “μία λέξη που δεν κατάλαβα, δεν ξέρω τι σημαίνει, δεν την έχω ξανακούσει” και πήρε… κίτρινη κάρτα.
Ο “Κιρικότσο” ακούγεται πολύ συχνά στα γήπεδα της Λατινικής Αμερικής και από ό,τι φαίνεται φτάνει στην Ευρώπη και βγάζει τη γλώσσα του σε όλες τις προλήψεις μαζί. Ο Κιελίνι με τον Σάκα ήταν οι τελευταίοι που το έμαθαν καλά…