“Έχω δύο παιδιά στην Σουηδία και… 25 στην Μίλαν”!

Από πέρυσι τον Ιανουάριο, η Μίλαν έχει συγκεντρώσει τους περισσότερους βαθμούς από κάθε άλλη ομάδα του ιταλικού πρωταθλήματος. Πέρυσι τον Ιανουάριο, επέστρεψε στους “ροσονέρι” ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς. Τα δύο αυτά γεγονότα, φυσικά και συνδέονται μεταξύ τους. Ο Ιμπραΐμοβιτς κατάφερε να αλλάξει (ή να συμβάλει σε τεράστιο βαθμό) η νοοτροπία στην ομάδα και η Μίλαν να γίνει ξανά η “πρωταθλήτρια” ομάδα που αρνείται να χάσει και παλεύει σε όλα τα παιχνίδια με την ίδια προσήλωση, το ίδιο πάθος και την ίδια δύναμη, αφήνοντας πίσω της τις αποτυχίες των περασμένων ετών. “Πέρυσι χάσαμε πολύ λίγα παιχνίδια από τον Ιανουάριο και μετά. Δεν ξέρω εάν αυτό οφείλεται σε μένα, αλλά όταν ήρθα πέρυσι, η Μίλαν ήταν στην 12η θέση. Στο τέλος της σεζόν είπα σε όλους ότι δεν κερδίσαμε τίποτα και εάν αισθανόμαστε ικανοποιημένοι που πλησιάσαμε στις πρώτες θέσεις, είμαστε τελειωμένοι. Στην Μίλαν νιώθω σαν στο σπίτι μου. Όταν είμαι στο ‘Μιλανέλο’ (το προπονητικό κέντρο των “ροσονέρι”) δεν βιάζομαι να γυρίσω στο σπίτι, γιατί νιώθω ότι είμαι ήδη στο σπίτι μου”.

Στη συνέχεια, ο “Ίμπρα” χαρακτήρισε τον εαυτό του ως “το χαμογελαστό παιδί που φέρνει χαρά” και συμπλήρωσε: “είμαι ο Άγιος Βασίλης και φέρνω δώρα σε όλα μου τα παιδιά. Έχω… 27 παιδιά, δύο στην Σουηδία και 25 στο ‘Μιλανέλο'”.

Για τη “Χρυσή Μπάλα” που δεν έχει κατακτήσει ποτέ, ο Ιμπραΐμοβιτς σχολίασε: “Δεν θα άλλαζα τα 12 Guldbollen (το βραβείο του καλύτερου Σουηδού ποδοσφαιριστή της χρονιάς) για μία “Χρυσή Μπάλα”. Δεν με ενδιαφέρει. Γιατί για μένα αυτό σημαίνει συνέχεια και σταθερότητα σε αυτό που κάνω. Έχω δει τόσους που κέρδισαν Μουντιάλ, Euro, Champions League, ακόμη και τη Χρυσή Μπάλα, είχαν φανταστική χρονιά και μετά εξαφανίστηκαν. Αντίθετα εγώ είμαι στο παιχνίδι 25 χρόνια. Πάντα σε τοπ επίπεδο. Λοιπόν δεν αλλάζω τίποτα για ένα πράγμα”.

Για τη νοοτροπία του σχολίασε: “Η νίκη είναι το ναρκωτικό μου. Είναι δύσκολο να το εξηγήσω, αλλά όταν είμαι στο γήπεδο πρέπει να νικήσω. Με κάθε κόστος, πάντα. Έχω ένα 95% νικών στις προπονήσεις. Δεν είναι ψέμα, όσο και εάν η λέξη ναρκωτικό είναι άσχημη. Όταν χάνω φαίνεται, αλλά δεν συμβαίνει συχνά να χάνω. Ίσως τυχαίνει μερικές φορές και με την ομάδα, όπως με την ισοπαλία κόντρα στην Πάρμα. Πριν από έξι μήνες οι παίκτες ίσως να ήταν ευχαριστημένοι, αντίθετα τώρα ήταν όλοι θυμωμένοι. Έτσι πρέπει να είναι”.

Τέλος, ο Ζλάταν κλήθηκε να σχηματίσει την καλύτερη εντεκάδα. “Θα επιλέξω παίκτες που με βοήθησαν και με επηρέασαν. Τερματοφύλακας ο Μπουφόν, αριστερός μπακ ο φίλος μου ο Μάξγουελ, δεξιό μπακ ο Μαϊκόν και στο κέντρο οι Νέστα και Καναβάρο. Μετά ο Πάβελ Νέντβεντ, το νούμερο 1. Με βοήθησε να εξελιχθώ περισσότερο από όλους. Όταν είδα τον Πάβελ, κατάλαβα ότι όλα αυτά που έκανα μέχρι τότε δεν αρκούν. Προπονούνταν συνέχεια, ήταν πραγματική μηχανή. Μαζί του στο κέντρο ο Τσάβι με τον Πατρίκ Βιεϊρά, δύο πρωταθλητές. Στην επίθεση τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Ο Ζιντάν με τον Ρονάλντο το φαινόμενο που ήταν το ίνδαλμά μου. Και ο Μαραντόνα γιατί ήταν ο πιο δυνατός από όλους. Ναι, αυτός ήταν πιο δυνατός ακόμα και από μένα”.