Στο σπίτι του Κρόιφ

Το πάτωμα μεταμορφωνόταν σε γκαζόν γηπέδου και περίμενε τους παίκτες να δείξουν τις ικανότητές τους. Οι καρέκλες έκαναν ποδαράκια και με τα τέσσερα πόδια τους, προσπαθώντας παράλληλα να πετύχουν και τη διάσημη ντρίμπλα «turn». Οι καναπέδες μεταλλάσσονταν σε πάγκους προπονητών. Οι τοίχοι που ως γνωστόν έχουν αυτιά, αλλά λίγοι ξέρουν ότι έχουν και ψυχή, γκρίνιαζαν και ήθελαν ξανά πάνω τους τα κάδρα με τον «ιπτάμενο Ολλανδό», είτε με με μία μπάλα στο χέρι, είτε με ένα βραβείο. Τα τασάκια γέμιζαν μυστηριωδώς με αποτσίγαρα και τα πορτοκάλια ήθελαν να γίνουν μπάλες. Η ψιλόλιγνη φιγούρα έβγαινε από τις φωτογραφίες και τις αφίσες στο ξεχασμένο κουτί στην αποθήκη και πρωταγωνιστούσε σε αυτό το ολοκληρωτικό παιχνίδι δίνοντας συνεχώς οδηγίες. Όλοι διασκέδαζαν κάθε βράδυ, αλλά το παραθυράκι στον διάδρομο ήταν πραγματικά ευτυχισμένο. Γιατί εκεί κατέληγε πάντα η φανταστική μπάλα στα σουτ του ψιλόλιγνου που ντρίμπλαρε τα κάδρα και τις αφίσες και έβγαινε για παιχνίδι.

Ο νέος ιδιοκτήτης του σπιτιού καταλάβαινε ότι κάτι περίεργο συνέβαινε στο σπίτι του. Όχι κάτι κακό. Αντιθέτως. Αλλά η ενέργεια στο χώρο ήταν τελείως διαφορετική όταν έσβηναν τα φώτα. Δεν ήξερε μάλλον ότι το σπίτι που αγόρασε ήταν του Γιόχαν Κρόιφ…

*Το σπίτι του Γιόχαν Κρόιφ στη Βαρκελώνη πουλήθηκε την Τρίτη σε επιχειρηματία που δεν θέλησε να γίνει γνωστό το όνομά του.