Πολλαπλό κάταγμα σοβαρότητας

Ο Νεϊμάρ βρίσκεται στη Βραζιλία. Μετά από την χειρουργική επέμβαση στο μετατάρσιο του δεξιού του ποδιού, έχει ξεκινήσει το πρόγραμμα αποθεραπείας με στόχο να είναι πανέτοιμος στο Μουντιάλ του καλοκαιριού. Στο ενδιάμεσο του προγράμματος, οργάνωσε για μία ακόμα χρονιά (τέταρτη κατά σειρά) το πάρτι γενεθλίων της αδερφής του, αφού κατά διαβολική σύμπτωση κάθε χρόνο τέτοιες μέρες είναι νοκ άουτ, είτε λόγω κάποιου τραυματισμού, είτε λόγω καρτών! Και πάλι, όμως, ίσως ένιωσε για λίγο έξω από τα φώτα της δημοσιότητας. Ίσως ένιωσε ότι δεν είναι στο επίκεντρο. Ίσως απλώς βαρέθηκε λίγο στα γυμναστήρια… Ίσως πάλι, δεν κατάλαβε τίποτα…

Έτσι, είπε να αποχαιρετήσει για πάντα τον Στίβεν Χόκινγκ. Τον κορυφαίο επιστήμονα που έφυγε για πάντα από τη ζωή το πρωί της Τετάρτης και άφησε ένα τεράστιο κενό στον κόσμο της επιστήμης και στην αποκρυπτογράφηση του σύμπαντος. Ο Νεϊμάρ θεώρησε μάλλον ότι με τις λίγες μέρες που θα περάσει με τον νάρθηκα στο χρυσό του πόδι, ήρθε στην ίδια κατάσταση με τον Στίβεν Χόκινγκ, ο οποίος καθηλώθηκε σε αναπηρική καρέκλα από τα 21 του χρόνια. Όλο αυτό, μάλιστα, επηρέασε και την εξέλιξη της επιστήμης. Το μόνο που δεν άγγιξε η ασθένεια που τον παρέλυσε ήταν ο εγκέφαλός του, το φωτεινό του μυαλό…

Ο Νεϊμάρ κάθισε αναπαυτικά στην αναπηρική καρέκλα, πήρε μία καλή πόζα, φόρεσε το καλύτερό του χαμόγελο, βγήκε μία ακόμα φωτογραφία και τη συνόδευσε με μία από τις ατάκες του κορυφαίου επιστήμονα που προέτρεπε όσους αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα με τον ίδιο να σκέφτονται όσο μπορούν με θετικό τρόπο και να αξιοποιούν με τον καλύτερο τρόπο τις δυνατότητές τους. Γιατί εκτός από το μετατάρσιο, ο Νεϊμάρ έχει μάλλον πολλαπλά κατάγματα σοβαρότητας. Και πιστεύει ότι παίζοντας ποδόσφαιρο (σπουδαίο είναι η αλήθεια), μπορεί να συγκρίνεται με έναν γίγαντα της σκέψης που προσέφερε σε όλη την ανθρωπότητα και στην προσπάθεια επίλυσης του μεγάλου συμπαντικού γρίφου. Και θεωρεί ότι έχοντας έναν νάρθηκα για λίγες μέρες, μπήκε στην ίδια θέση με έναν άνθρωπο που πέρασε σχεδόν όλη του τη ζωή σε αναπηρικό καροτσάκι… Το μυαλό του όμως, δούλευε πάντα.

Θα μπορούσε να συνοδεύσει την φωτογραφία του και μία ατάκα του Αϊνστάιν για τον αντίπαλο του σύμπαντος στην απεραντοσύνη