Ήταν 19 Απριλίου του 2000, όταν στο κατάλληλο μέρος (στο “Ολντ Τράφορντ”, το “Θέατρο των Ονείρων” του ποδοσφαίρου) και στην κατάλληλη στιγμή (επαναληπτικός προημιτελικός στο Τσάμπιονς Λιγκ), ο Φερνάντο Ρεδόνδο χάρισε στο ποδόσφαιρο μία στιγμή απόλυτης μαγείας. Μία στιγμή που πέρασε αμέσως στο πάνθεον του αθλήματος και από τότε κατέχει μία πολύ ξεχωριστή θέση στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Η ντρίμπλα του Αργεντινού άλλωστε χαρακτηρίστηκε “η ντρίμπλα του αιώνα”, την οποία φυσικά ακολούθησε μία άψογη ασίστ στον Ραούλ για ένα από τα πιο εύκολα γκολ στη σπουδαία καριέρα του αρχηγού της Ρεάλ. Στη στιγμή που σημάδεψε την καριέρα του, ο Αργεντινός άσος που φαινόταν κλεισμένος στο δεξί άκρο της άμυνας της Γιουνάιτεντ, έκανε με… τακουνάκι “ποδιά” στον Χένινγκ Μπεργκ και διέλυσε την αμυντική γραμμή της ομάδας του Φέργκιουσον. Χωρίς να χάσει τον έλεγχο, μπήκε στην περιοχή της Γιουνάιτεντ και έδωσε στον Ραούλ που κινήθηκε έξυπνα στο δεύτερο δοκάρι το γκολ κυριολεκτικά στο πιάτο. Ήταν μία στιγμή εφάμιλλη του γκολ του Κριστιάνο κόντρα στην Γιουβέντους ή ενεργειών του Μέσι, του Ρονάλντο, του Ροναλντίνιο, του Ζιντάν, του Ντιέγκο Μαραντόνα…
Την Κυριακή του Πάσχα, συμπληρώθηκαν 20 χρόνια από εκείνη τη μαγική στιγμή. Σχεδόν απίστευτο για όλους όσους παρακολούθησαν άναυδοι εκείνη την ενέργεια του Ρεδόνδο, αλλά και για τον ίδιο τον Αργεντινό, ο οποίος μίλησε στην… επέτειο της μαγείας του στην ισπανική εφημερίδα “As”. “Μου φαίνεται ότι είναι σαν ψέμα που πέρασαν 20 χρόνια. Πραγματικά, 20 χρόνια δεν είναι τίποτα”, σχολίασε ο Ρεδόνδο και συνέχισε: “είναι μία από τις έντονες και γλυκές αναμνήσεις μου. Ίσως οφείλεται στο ότι εκείνη τη χρονιά κατακτήσαμε και το Τσάμπιονς Λιγκ. Η Γιουνάιτεντ ήταν πολύ καλή ομάδα. Στο πρώτο παιχνίδι στο ‘Μπερναμπέου’ είχαμε αναδειχθεί ισόπαλοι 0-0 και στο ξεκίνημα της ρεβάνς μας πίεζαν.
Στο ένας εναντίον ενός το τακουνάκι ήταν μια τεχνική που σκέφτηκα, μια στιγμή έμπνευσης. Δεν το είχα κάνει ποτέ επαγγελματικά ξανά, το έκανα συχνά όταν έπαιζα στις ακαδημίες της Αργεντίνος Τζούνιορς. Για μένα ήταν σημαντικό να σηκώσω το κεφάλι και να δω στο δεύτερο δοκάρι τον Ραούλ, ο οποίος και τελείωσε τη φάση.
Θυμάμαι καλά ότι όταν τελείωσε το ματς, όλοι οι θεατές μας χειροκροτούσαν όρθιοι παρά το γεγονός ότι η ομάδα τους είχε αποκλειστεί. Μου άρεσε αυτή η αντιμετώπιση και το πνεύμα που έδειξαν οι οπαδοί της Γιουνάιτεντ”.
Μετά από το ματς, απογοητευμένος αλλά και εντυπωσιασμένος ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον αναρωτιόταν: “τι έχει αυτό το παιδί στα παπούτσια του; Μαγνήτες;”. Η δήλωση του Σερ Άλεξ εμπεριείχε την πίκρα όλης της Γιουνάιτεντ, αλλά και του θαυμασμού όλου του κόσμου. Όπως και του διαιτητή της αναμέτρησης, του κορυφαίου Πιερλουίτζι Κολίνα: “δεν θα ξεχάσω ποτέ το τακουνάκι του Ρεδόνδο. Ήταν μία από τις πιο όμορφες στιγμές που είδα στα γήπεδα”, ήταν το σχόλιο του Ιταλού διαιτητή. “Ναι, είναι δύο σχόλια που κάνουν ακόμα πιο όμορφη την ανάμνηση εκείνης της στιγμής”, συμπλήρωσε ο Ρεδόνδο στην… επετειακή συνέντευξή του στην “AS”. “Δεν θα με χαρακτήριζα ‘θρύλο’ της Ρεάλ, αλλά κάθε φορά που έρχομαι στην Μαδρίτη, ο κόσμος με καλωσορίζει και με αντιμετωπίζει πολύ θερμά. Μπορώ να πω ότι όσο περνάν τα χρόνια, τόσο με εκπλήσσει ακόμα περισσότερο”.
Η έκπληξη του Ρεδόνδο, ενός από τους κορυφαίους αμυντικούς μέσους στην ιστορία του ποδοσφαίρου, μάλλον δεν θα πρέπει να είναι μεγάλος. Ειδικά όταν πρόκειται για την Μαδρίτη, αφού σε δημοσκόπηση της άλλης μεγάλης, ισπανικής αθλητικής εφημερίδας, της “Marca”, η ντρίμπλα του, η δικιά του στιγμή μαγείας, αναδείχθηκε η κορυφαία στιγμή της Ρεάλ. Η δημοσκόπηση έγινε το 2012, με αφορμή την αποχώρηση του Γκούτι, ο οποίος έχει προσφέρει μία ανάλογη στιγμή, στο ματς με την Ντεπορτίβο Λα Κορούνια. Η δικιά του ασίστ με τακουνάκι στον Μπενζεμά όμως, αναδείχθηκε δεύτερη. Όπως ο Μπεργκ και όλη η Γιουνάιτεντ όμως, είδε την πλάτη του Ρεδόνδο…
Από εκείνη τη στιγμή μαγείας, πέρασαν 20 ολόκληρα χρόνια. Ήταν όμως τόσο δυνατή, ατόφια μαγεία που έμεινε διαχρονική. Ήταν τόσο έντονη, που όλοι όσοι την παρακολούθησαν, νομίζουν ότι ήταν σαν… χθες.